16 Νοεμβρίου, 2014

†6 Απριλίου 2013 trekking




Τις προάλλες, προσκάλεσα ένα παλιό φίλο του οποίου το χόμπυ είναι το τρέκκινγκ να πάμε με τα πόδια σε ένα συγκεκριμένο βουνό.

Ω θεέ μου, δεν υπήρχε ψυχή εκεί
και μπήκαμε μέσα στο σιωπηλό δάσος εκεί όπου τα δέντρα ήταν πυκνά...

Ηταν η πρώτη φορά που έκανα τρέκκινγκ,
ή ίσως θα μπορούσα να πω, ότι πήγαινα σε ένα βουνό σαν αυτή χωρίς να φέρω ρούχα γιατί πάντα είμαι υποχρεωμένος να τρέχω παντού και να αλλάζω εμφανίσεις!

"Εχω την εμπειρία των βουνών" είναι κάτι που συνεχώς επαναλαμβάνω στον εαυτό μου.
Ο λόγος είναι, βλέπω αρκετά βουνά σε ταινίες, και θέματα σχετικά με ταινίες, έτσι έχω μια αρκετά καλή γνώση πάνω σε αυτά!


(μονοπάτι βουνού)

Δεν είμαι συνηθισμένος, έτσι ενώ περπατούσαμε σε ένα άβολο μονοπάτι,
σκαρφαλώσαμε αργά γιατί ήθελα να παρατηρώ τα μικρά λουλούδια και όλα όσα άνθιζαν στη στενή πλαγιά, γιατί υπήρχε ένα ρυάκι που έρρεε οριζόντια [σε μας] και το μουρμουρητό του έγινε το BGM μας.

Δεν ήταν ο στόχος μας να φτάσουμε στην κορυφή,
και η τρομερή άνθηση της φύσης δεν είναι κάτι που βλέπω συχνά,
έτσι έδωσα βάση στην φυσική επαφή μου με τα λουλούδια και το άγριο γρασίδι [που φύτρωνε] παντού.


(μικρά αγριολούλουδα)

Δεν υπήρχε άνθρωπος να πλησιάσουμε στο βουνό.
Ο οδηγός μου πάντα πήγαινε μόνος
και κατά διαστήματα παραμέριζε χόρτα χωρίς μονοπάτι και ίχνη
και έχει πάει σε διάφορα βουνά...
Οπως θα περίμενε κάποιος, είναι ένας εξπέρ του τρέκκινγκ!

Αν και άκουγα τις ιστορίες του όπως ανεβαίναμε,
το πανέμορφο εσωτερικό φάνηκε ξεκάθαρα.

Για ένα άτομο σαν εμένα που έχει ζήσει μια ζωή στη τσιμεντένια ζούγκλα του Τόκυο,
ήταν μια πανέμορφη μυστηριώδης εμπειρία!

Ισως κάτι νέο γεννηθεί από αυτή την εμπειρία...

Υπάρχουν πολλά ακόμα που θέλω να γράψω αλλά αφού έγινε τόσο μακρύ θα το ονομάσω μέρος πρώτο.


Τώρα, ώρα να συνεχίσω με την αυτοβιογραφία μου...


Μάνα








(Μετάφραση: Ελενα Αρχοντάκη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

† Translate